جدول جو
جدول جو

معنی پاک گوهر - جستجوی لغت در جدول جو

پاک گوهر
(دخترانه)
پاک گهر
تصویری از پاک گوهر
تصویر پاک گوهر
فرهنگ نامهای ایرانی
پاک گوهر
(گَ / گُو هََ)
رجوع به پاک گهر شود
لغت نامه دهخدا
پاک گوهر
پاک نژاد پاک اصل اصیل پاکزاد حلال زاده نجیب خالص نسب پاک گهر
تصویری از پاک گوهر
تصویر پاک گوهر
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از پاک چهر
تصویر پاک چهر
زیبا، خوش صورت، پاکیزه رو، دارای چهرۀ پاک و روشن
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از پاک گهر
تصویر پاک گهر
پاکیزه گهر، پاک نژاد، پاک زاده، نجیب، اصیل
فرهنگ فارسی عمید
(مَ لِ گَ / گُو هََ)
ملک نژاد. پادشاه زاده. از گوهر پادشاه:
همه گفتند شاه بهرام است
که ملک گوهر و ملک نام است.
نظامی
لغت نامه دهخدا
مقابل ناپاک وار، (فردوسی)
لغت نامه دهخدا
(مِ)
که دوستی او مشوب بغرض نباشد. صفی ّ. صفیّه:
یکی آفرین کرد بوزرجمهر
که ای شاه روشن دل و پاک مهر.
فردوسی
لغت نامه دهخدا
(کِ)
خاک قبر. سفی ̍. سفاه. رمس. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (تاج العروس). مجازاً گور. قبر
لغت نامه دهخدا
(گَ / گُ هََ)
نجیب. (یادداشت مؤلف). نژاده. نسیب. نیک نژاد. نیک طینت. نیک گهر
لغت نامه دهخدا
(پَگَ / گُو هََ)
پنج حس ظاهر:
پنج گوهر دادیم در درج سر
پنج حس دیگری هم مستتر.
مولوی
لغت نامه دهخدا
(گَ / گُو هََ)
پاک نژادی. اصالت. نجابت
لغت نامه دهخدا
(گُ هََ)
پاک نژاد. اصیل. محض. محضه. پاکزاد. پاکزاده. حلال زاده:
شاد باش ای ملک پاکدل پاک گهر
کام ران ای ملک نیکخوی نیک خصال.
فرخی
لغت نامه دهخدا
تصویری از چار گوهر
تصویر چار گوهر
چهار عنصر
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پنج گوهر
تصویر پنج گوهر
پنج حس ظاهر
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پاک گهری
تصویر پاک گهری
پاک گوهری
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پاک وار
تصویر پاک وار
مانند پاکان همچون طاهران مقابل نا پاک وار
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پاک مهر
تصویر پاک مهر
آنکه دوستی او آمیخته بغرض نباشد صفی صفیه
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پاک چهر
تصویر پاک چهر
روی پاک چهره پاک چهرنیک، دارای چهره پاک
فرهنگ لغت هوشیار
پر جواهر پر گهر، که اصلی بزرگ دارد که نسبتی عالی دارد، جمع پر گوهران
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پاک گهر
تصویر پاک گهر
پاک نژاد، پاکزاده پاک گوهر
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از پاک گوهری
تصویر پاک گوهری
پاک نژادی اصالت نجابت
فرهنگ لغت هوشیار
آن که وظیفه ی پاک کردن برنج در شالی کوبی را به عهده دارد
فرهنگ گویش مازندرانی